Connect with us
Wise usd campaign
ADVERTISEMENT

จีน

แนวทางแก้ไขปัญหาระดับมินิมอลสำหรับความท้าทายด้านภูมิเศรษฐกิจที่ญี่ปุ่นและออสเตรเลียเผชิญอยู่

Published

on

Minilateral solutions to the geoeconomic challenges facing Japan and Australia

ถ้าลัทธิมินิภาคีเป็น ‘หนทางในการทำสิ่งต่างๆ ให้สำเร็จ’ ในอินโดแปซิฟิก ไม่ว่าจะเป็นในด้านความมั่นคง การทูต กลาโหม หรือเศรษฐกิจ แล้วสิ่งที่ญี่ปุ่นและออสเตรเลียในฐานะ ‘มหาอำนาจกลาง’ สองผู้นำในภูมิภาค ต้องการทำให้สำเร็จ เป็นคำถามที่สำคัญ แม้ว่าการมุ่งเน้นส่วนใหญ่ในการจัดการระดับมินิภาคีจะเน้นไปที่บทบาทด้านความปลอดภัยและการป้องกัน แต่ญี่ปุ่นและออสเตรเลียก็มีความสนใจอย่างมากในการใช้ลัทธิมินิภาคีเพื่อส่งเสริมความร่วมมือระดับภูมิภาคในการเชื่อมโยงระหว่างเศรษฐกิจและความมั่นคง

การเชื่อมโยงเศรษฐกิจ-ความมั่นคงหมายถึงการใช้เครื่องมือทางเศรษฐกิจ เช่น การค้า การลงทุน และความช่วยเหลือจากต่างประเทศ บรรลุเป้าหมายที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยหรือเชิงกลยุทธ์. ทุกประเทศมีส่วนร่วมในแนวปฏิบัติดังกล่าวในระดับหนึ่ง แต่ประเทศมหาอำนาจหลักมักนำไปใช้โดยเฉพาะ ญี่ปุ่นและออสเตรเลียต่างมีความสนใจร่วมกันในการป้องกันไม่ให้ประเทศต่างๆ ใช้ การปฏิบัติทางเศรษฐกิจที่บีบบังคับ เพื่อดึงสัมปทาน ลงโทษผู้อื่น หรือขยายอิทธิพลของพวกเขา และกำหนดรูปแบบระเบียบเศรษฐกิจของภูมิภาค

ทั้งสองประเทศตกอยู่ภายใต้แนวทางปฏิบัติทางเศรษฐกิจที่บีบบังคับจากมหาอำนาจในภูมิภาค นั่นก็คือ จีน ในปี 2010 ญี่ปุ่นต้องเผชิญกับการห้ามส่งออก แร่ธาตุหายาก ไปยังประเทศจีนภายหลังข้อพิพาทเรื่องหมู่เกาะเซ็นกากุ/เตี้ยวหยู่ ล่าสุดประเทศญี่ปุ่นได้รับเรื่อง การห้ามส่งออก เนื่องจากมีการปล่อยน้ำเสียจากโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ฟุกุชิมะ ตั้งแต่ปี 2020 ออสเตรเลียก็ต้องเผชิญกับ ‘การลงโทษ’ โดยจีน ผ่านการห้ามการค้าการส่งออกต่างๆ เนื่องจากถือเป็นความผิดทางการทูตและการเมือง

เนื่องจากเป็นไปไม่ได้ที่จะตอบโต้โดยตรง จึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับญี่ปุ่นและออสเตรเลียที่จะต้องค้นหาวิธีอื่นในการปกป้องตนเองและภูมิภาคจากการดำเนินการทางเศรษฐกิจทางภูมิศาสตร์ดังกล่าว แนวทางเชิงรุกจะเกี่ยวข้องกับการช่วยเหลือในการทำให้ภูมิภาคมีความยืดหยุ่นมากขึ้น สิ่งนี้ใช้ไม่เพียงแต่กับความพยายามเฉพาะเจาะจงในการบีบบังคับทางเศรษฐกิจทางภูมิศาสตร์ แต่ยังรวมถึงความพยายามในวงกว้างในการปรับทิศทางของระเบียบระดับภูมิภาคด้วย ญี่ปุ่นและออสเตรเลียมีความสนใจร่วมกันในการช่วยเหลือประเทศต่างๆ ในการกระจายความสัมพันธ์ทางการค้าและการลงทุน และเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับระเบียบเศรษฐกิจตามกฎของภูมิภาค

ญี่ปุ่นและออสเตรเลียแทบจะไม่ได้มีส่วนร่วมกับภูมิภาคนี้เลย ทั้งสองได้สร้างความร่วมมือทวิภาคีที่สำคัญ ทั้งสองประเทศยังเป็นผู้เล่นหลักในสถาบันพหุภาคีของภูมิภาค เช่น ความตกลงหุ้นส่วนทางเศรษฐกิจภาคพื้นแปซิฟิกที่ครอบคลุมและก้าวหน้า (CPTPP) ความตกลงหุ้นส่วนทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาค (RCEP) และกรอบเศรษฐกิจอินโดแปซิฟิก (IPEF) ที่นำโดยสหรัฐฯ พวกเขายังเป็น พันธมิตรสำคัญของอาเซียน.

แต่ความร่วมมือทวิภาคีแม้จะมีความสำคัญ แต่ก็มีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับโครงการที่ทับซ้อนกันหรือซ้ำซ้อน พวกเขายังขาดความเข้มแข็งที่จำเป็นในการสร้างโอกาสในการตอบโต้ที่เพียงพอต่อตำแหน่งที่โดดเด่นที่กำลังเติบโตของจีน หรือเพื่อรวมจีนไว้ในมาตรฐานและบรรทัดฐานทางเศรษฐกิจที่เปิดกว้างและโปร่งใสมากขึ้น ในขณะเดียวกัน การจัดการพหุภาคีมักจะยุ่งยาก เคลื่อนไหวช้า และมีแนวโน้มไปสู่ผลลัพธ์ที่มีส่วนร่วมต่ำที่สุด และถูกขัดขวางได้ง่ายจากการแข่งขันเชิงกลยุทธ์

เมื่อเปรียบเทียบกับกรอบการทำงานระดับทวิภาคีและพหุภาคี โครงการริเริ่มระดับย่อยมีข้อดีคือ ‘ความคล่องตัว’ และ ‘ความสามารถในการปรับตัว’ อย่างไรก็ตาม ในการรับมือกับความท้าทายทางภูมิศาสตร์เศรษฐกิจของภูมิภาค ญี่ปุ่นและออสเตรเลียกลับมีบทบาทน้อยกว่าในการสร้างสถาบันระดับย่อย เมื่อเปรียบเทียบกับความพยายามของพวกเขาในด้านความมั่นคง การขาดหายไปนี้เห็นได้ชัดเจนเป็นพิเศษ เนื่องจากจีนให้ความสำคัญอย่างยิ่งต่อภูมิเศรษฐศาสตร์ในโครงการริเริ่มระดับทวิภาคีและระดับมินิภาคีของตนเอง เช่น การจัดกลุ่มบราซิล–รัสเซีย–อินเดีย–จีน–แอฟริกาใต้ (BRICS) หรือองค์การความร่วมมือเซี่ยงไฮ้

ในขณะที่การเจรจาความมั่นคงรูปสี่เหลี่ยม (Quad) เหยื่อโครงการ Global Combat Air Program และการเจรจาเชิงยุทธศาสตร์ไตรภาคีระหว่างสหรัฐฯ-ออสเตรเลีย-ญี่ปุ่น เป็นตัวอย่างสำคัญของการมีส่วนร่วมของญี่ปุ่นและออสเตรเลียในด้านความมั่นคงแบบมินิภาคี โดยมีกรณีริเริ่มทางเศรษฐกิจเชิงภูมิศาสตรที่สำคัญเพียงไม่กี่กรณี

มีสัญญาณของการเปลี่ยนแปลงในหน้านี้ The Quad มีมิติทางเศรษฐกิจทางภูมิศาสตร์ แม้ว่ามักจะถูกบดบังด้วยบทบาทด้านความปลอดภัยก็ตาม ความร่วมมือด้านโครงสร้างพื้นฐานไตรภาคีซึ่งประกอบด้วยญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา และออสเตรเลีย และ พันธมิตรในบลูแปซิฟิก ซึ่งประกอบไปด้วยออสเตรเลีย ญี่ปุ่น นิวซีแลนด์ สหรัฐอเมริกา และสหราชอาณาจักร อยู่ในขณะนี้ แต่ความคิดริเริ่มระดับมินิภาคีเหล่านี้ยังใหม่และมีขอบเขตไม่มากนัก

แนวทางมินิภาคีอาจเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการเติมเต็มช่องว่างที่หลงเหลือจากลัทธิพหุภาคีและทวิภาคี ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับการ ‘ลดขนาด’ กรอบการทำงานที่ใหญ่ขึ้นเพื่อมุ่งเน้นไปที่ความร่วมมือระหว่างพันธมิตรที่มีใจเดียวกัน หรือโดยการ ‘สร้าง’ ความร่วมมือเชิงกลยุทธ์ที่ครอบคลุมระหว่างทั้งสองประเทศ ท้ายที่สุดแล้ว จุดมุ่งหมายคือการสร้างสิ่งที่เอกอัครราชทูตสหรัฐฯ ประจำญี่ปุ่น ราห์ม เอ็มมานูเอล อธิบายว่าเป็น แนวร่วม ‘ต่อต้านการบีบบังคับ’.

การค้นหาพันธมิตรที่มีศักยภาพในกระบวนการดังกล่าวเป็นสิ่งสำคัญ หนึ่ง ตัวเลือกที่เป็นไปได้อินโดนีเซียไม่เพียงแต่เป็นผู้เล่นเชิงกลยุทธ์รายใหญ่เท่านั้น แต่ยังเป็นผู้มีบทบาททางเศรษฐกิจภูมิศาสตร์เกิดใหม่ด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน แร่ธาตุที่สำคัญ. แม้ว่า โตเกียว และ แคนเบอร์รา มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นกับจาการ์ตาในระดับทวิภาคี โดยตามหลังจีน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านการลงทุน อินโดนีเซียยังคงต้องการการลงทุนเพิ่มเติมเพื่อการเติบโตที่แข็งแกร่งในระยะยาว ซึ่งถือเป็นโอกาสในการเพิ่มความร่วมมือระดับมินิภาคี

โอกาสอื่นๆ กำลังเกิดขึ้น โดยญี่ปุ่นและออสเตรเลียร่วมมือกับอินเดียเพื่อก่อตั้ง ความคิดริเริ่มด้านความยืดหยุ่นของห่วงโซ่อุปทาน. พวกเขายังได้ลงนามใน ข้อตกลงเพื่อส่งเสริมความร่วมมือ เกี่ยวกับแร่ธาตุสำคัญซึ่งสามารถขยายไปสู่การจัดเรียงแบบย่อส่วนได้ เกี่ยวกับเทคโนโลยีที่สำคัญและเกิดใหม่ ญี่ปุ่นและออสเตรเลีย — ผ่านความร่วมมือ Quad — ได้ลงนามใน ชุดหลักการ เพื่อกำหนดมาตรฐานและช่วยเหลือความร่วมมือ การมีส่วนร่วมกับประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จะมีความสำคัญ แต่นักแสดงจากที่อื่นๆ ในภูมิภาคนี้ก็มีความสำคัญเช่นกัน โดยเฉพาะประเทศหมู่เกาะแปซิฟิก

ความพยายามของจีนที่จะบีบบังคับออสเตรเลียผ่านการห้ามการค้าต่างๆ เน้นถึงประโยชน์ของ กิจกรรมทางเศรษฐกิจที่หลากหลาย เพื่อสร้างความยืดหยุ่นให้กว้างขึ้น การลดลงอย่างสัมพันธ์กันของสหรัฐอเมริกาในฐานะผู้มีบทบาททางเศรษฐกิจ เน้นย้ำถึงความจำเป็นที่มหาอำนาจกลางในภูมิภาคอินโดแปซิฟิกจะต้องทำงานอย่างใกล้ชิดมากขึ้น ญี่ปุ่นและออสเตรเลียควรพยายามส่งเสริม ‘เครือข่าย’ ความร่วมมือระดับจิ๋วทั่วทั้งอินโดแปซิฟิก ไม่เพียงแต่ในขอบเขตทางการทหารเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการเชื่อมโยงระหว่างเศรษฐกิจและความมั่นคงด้วย

HDP Envall เป็นเพื่อนและเป็นอาจารย์อาวุโสของ Department of International Relations ที่ Coral Bell School of Asia Pacific Affairs, The Australian National University และผู้ช่วยวิจัย Fellow ที่ La Trobe University

Kyoko Hatakeyama เป็นศาสตราจารย์ด้านความสัมพันธ์ระหว่างประเทศที่ Graduate School of International Studies and Regional Development มหาวิทยาลัยนีงะตะ

Thomas Wilkins เป็นรองศาสตราจารย์ที่ University of Sydney และนักวิชาการอาวุโสของ Australian Policy Institute ตลอดจนนักวิชาการอาวุโสที่ไม่มีถิ่นที่อยู่ประจำที่ Pacific Forum และ Japan Institute for International Affairs

มิวะ ฮิโรโนะ เป็นศาสตราจารย์และรองคณบดีวิทยาลัยศิลปศาสตร์สากลที่มหาวิทยาลัยริตสึเมอิคัง

บทความนี้เขียนขึ้นโดยได้รับการสนับสนุนจากออสเตรเลีย–มูลนิธิญี่ปุ่น

#

โพสต์ แนวทางแก้ไขปัญหาระดับมินิมอลสำหรับความท้าทายด้านภูมิเศรษฐกิจที่ญี่ปุ่นและออสเตรเลียเผชิญอยู่ ปรากฏตัวครั้งแรกเมื่อ ฟอรั่มเอเชียตะวันออก.

Read the rest of this article on East Asia Forum

Continue Reading

จีน

ทรัมป์ต้องการให้จีนช่วยในการสร้างสันติภาพในยูเครน – เขาไม่น่าจะได้รับความช่วยเหลือ

Published

on

ทรัมป์เชิญสีจิ้นผิงร่วมพิธีรับตำแหน่ง กระตุ้นจีนช่วยเจรจาหยุดยิงในยูเครน จีนมีบทบาทสำคัญในสงคราม แต่เคียฟไม่ยอมรับข้อเสนอสันติภาพนี้


Key Points

  • โดนัลด์ ทรัมป์ เชิญประธานาธิบดีสี จิ้นผิง เข้าร่วมพิธีรับตำแหน่ง 20 มกราคม โดยเชื่อว่าจีนจะช่วยเจรจาหยุดยิงในยูเครนได้ แต่ความสัมพันธ์จีน-รัสเซียยังคงเข้มแข็งและไม่วิจารณ์ปูติน ทั้งยังไม่มีความชัดเจนว่าจีนจะเป็นหุ้นส่วนที่ยอมรับได้ในการเจรจาสันติภาพ

  • ยูเครนและพันธมิตรตะวันตกปฏิเสธข้อเสนอของทรัมป์เกี่ยวกับการยอมให้รัสเซียยึดดินแดนในยูเครนที่ครอบครองมาตั้งแต่ปี 2014 และยังมีข้อสงสัยว่าข้อตกลงของทรัมป์จะเป็นประโยชน์ต่อจีน สี มุ่งเน้นเสริมสร้างบทบาทจีนในฐานะมหาอำนาจโลก ในขณะที่ยูเครนเห็นจีนเป็นหนึ่งในผู้สนับสนุนหลักของรัสเซีย

  • การทำสงครามกับยูเครนยังคงให้ประโยชน์กับจีน และทรัมป์ต้องการแยกความเป็นพันธมิตรจีนและรัสเซีย จีนคงพยายามทำให้รัสเซียจมสู่สงครามต่อไป ทั้งนี้เพื่อรักษาความสัมพันธ์บนเงื่อนไขเดิม ซึ่งอำนาจเอนเอียงไปทางจีน

อดีตประธานาธิบดีสหรัฐฯ โดนัลด์ ทรัมป์ เชิญประธานาธิบดีสี จิ้นผิง ของจีน เข้าร่วมพิธีรับตำแหน่งประธานาธิบดีเมื่อวันที่ 20 มกราคม ซึ่งเป็นการเคลื่อนไหวที่ไม่คาดคิดที่ดูเหมือนจะพยายามให้จีนมีส่วนร่วมในการเจรจาหยุดยิงในยูเครน ซึ่งทรัมป์ได้เน้นว่าจีนสามารถมีบทบาทสำคัญในการเจรจาสันติภาพได้ หลังจากที่เขาได้พบปะกับประธานาธิบดียูเครน โวโลดีมีร์ เซเลนสกี ที่กรุงปารีส

คำเชิญดังกล่าวได้สร้างคำถามว่าจีนจะช่วยทรัมป์ยุติสงครามระหว่างรัสเซียและยูเครนหรือไม่ ทั้งที่จีนมีความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจและการค้าที่แข็งแกร่งกับรัสเซียตลอดช่วงสงครามและไม่ได้วิพากษ์วิจารณ์รัสเซียอย่างเปิดเผยแม้ว่าจะมีรายงานว่าจีนอาจอนุญาตให้มีการส่งสินค้าที่ใช้ในสนามรบไปยังรัสเซียก็ตาม

ข้อเสนอแนะในการเจรจาสันติภาพที่เกิดขึ้นทั้งจากทรัมป์และที่จีนเสนอร่วมกับบราซิล เรียกร้องให้มีการหยุดยิงและเจรจาข้อตกลงถาวร แต่ถูกปฏิเสธโดยยูเครนและพันธมิตรตะวันตกที่เห็นว่าเป็นการยอมรับการสูญเสียดินแดนของยูเครนให้รัสเซียอย่างไม่ยุติธรรม

ปฏิกิริยาของจีนในฐานะหนึ่งในมหาอำนาจสำคัญนั้นมีความซับซ้อน โดยจีนมีความเห็นต่อ “วิกฤตยูเครน” ว่าต้องการไม่ให้เกิดการขยายสนามรบและผลักดันการแก้ปัญหาทางการเมือง จึงมีเหตุผลทางยุทธศาสตร์ที่จีนอาจไม่ต้องการให้สงครามยุติลงในทันที เพราะยังคงได้รับประโยชน์จากการเปลี่ยนน้ำหนักสัมพัทธ์ของสหรัฐฯ ในโลก

สำหรับจีน การช่วยเหลือทรัมป์ในการยุติสงครามดูเหมือนจะไม่เป็นประโยชน์ เพราะอาจลดทอนผลกลยุทธ์ที่จีนได้รับจากการที่รัสเซียน่าสงครามกับยูเครน ในขณะที่สร้างความสัมพันธ์กับรัสเซียอย่างระมัดระวัง จีนอาจเลือกที่จะสนับสนุนให้ความขัดแย้งดำเนินต่อไป ตราบเท่าที่สามารถรักษาอำนาจและกันสหรัฐฯ ออกจากภูมิภาคอินโดแปซิฟิกได้

Source : ทรัมป์ต้องการให้จีนช่วยในการสร้างสันติภาพในยูเครน – เขาไม่น่าจะได้รับความช่วยเหลือ

Continue Reading

จีน

วิทยาศาสตร์สามารถเปิดกว้างและปลอดภัยได้หรือไม่? ประเทศต่างๆ ต้องเผชิญกับการรักษาความปลอดภัยด้านการวิจัยที่เข้มงวดขึ้นในขณะที่การครอบงำของจีนเติบโตขึ้น

Published

on

เมื่อวันที่ 13 ธ.ค. 2567 สหรัฐฯ และจีนลงนามข้อตกลงวิทยาศาสตร์ฉบับใหม่ แม้จะเสี่ยงต่อความร่วมมือระดับโลก ความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยยังเพิ่มขึ้น


Key Points

  • ท่ามกลางความตึงเครียดระหว่างสหรัฐอเมริกาและจีน ข้อตกลงทวิภาคีด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีถูกต่ออายุ แต่ขอบเขตแคบลง ความเป็นห่วงด้านความปลอดภัยเพิ่มขึ้น ส่งผลให้หลายประเทศออกมาตรการปกป้องการวิจัยจากการแทรกแซงจากต่างประเทศ การเน้นความปลอดภัยอาจขัดขวางความร่วมมือระหว่างประเทศ

  • จีนประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็วในด้านวิทยาศาสตร์ โดยถูกกล่าวหาว่าขโมยเทคโนโลยี ทำให้หลายประเทศจับตามองมากขึ้น ในปี 2023 มีการจัดตั้งมาตรการต่างๆ เพื่อปกป้องการวิจัยที่สำคัญ สหรัฐฯ และพันธมิตรได้ออกโปรโตคอลรักษาความปลอดภัยหลายอย่างเพื่อควบคุมการละเมิดข้อมูล

  • แม้ว่าการรักษาความปลอดภัยจะเป็นสิ่งสำคัญ แต่ก็ต้องระวังไม่ให้ขัดขวางความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ การเปิดกว้างทางวิทยาศาสตร์มีความสำคัญต่อความก้าวหน้าระหว่างประเทศ ถึงกระนั้น การดำเนินนโยบายที่เข้มงวดเกินไปอาจนำไปสู่การสิ้นสุดยุคความร่วมมือทางวิทยาศาสตร์ระดับโลก

ท่ามกลางสถานการณ์ความตึงเครียดระหว่างสหรัฐอเมริกาและจีนที่ทวีความรุนแรงขึ้น ทั้งสองประเทศได้บรรลุข้อตกลงทวิภาคีด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอีกครั้งในปี 2567 ซึ่งถือเป็นการตอกย้ำความร่วมมือที่ยาวนานกว่า 45 ปี ถึงแม้ว่าจะมีความพยายามในการแก้ไขข้อตกลงเพื่อลดความเสี่ยงจากการช่วยเหลือคู่แข่งทางการทหารและการค้าของจีน ข้อตกลงดังกล่าวได้จำกัดหัวข้อในการศึกษาร่วมและมีการเพิ่มเติมกลไกการระงับข้อพิพาท ทั้งนี้เพื่อตอบสนองต่อความกังวลที่เพิ่มขึ้นทั่วโลกว่าความร่วมมือทางวิทยาศาสตร์อาจกลายเป็นช่องทางในการขโมยข้อมูลสำคัญ

ผู้กำหนดนโยบายทั่วโลก เช่น สหภาพยุโรป แคนาดา ญี่ปุ่น และออสเตรเลีย ได้ออกมาตรการต่างๆ เพื่อป้องกันการขโมยเทคโนโลยีและการใช้ประโยชน์จากการวิจัยที่สำคัญของชาติ นอกจากนี้ ในสาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีระดับสูง จีนได้ก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำในการตีพิมพ์ผลงานวิจัยและสิทธิบัตรในหลายสาขา จนนำไปสู่การเร่งให้เกิดการพัฒนาเทคโนโลยีของตนเองและส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงอำนาจทางเศรษฐกิจและการเมืองระดับโลก

อย่างไรก็ตาม ความพยายามในการรักษาความปลอดภัยอาจส่งผลเชิงลบต่อความร่วมมือระหว่างประเทศที่เป็นตัวขับเคลื่อนความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ ภารกิจการรักษาความปลอดภัยที่มากเกินไปสามารถขัดขวางการเปิดเผยข้อมูลและแชร์ผลงานวิจัยอย่างเสรี ซึ่งถือเป็นรากฐานสำคัญของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ ในช่วงนี้ การตั้งข้อจำกัดด้านการวิจัยและการควบคุมข้อมูลอาจทำให้ขอบเขตของความร่วมมือทางวิทยาศาสตร์ระดับโลกหดแคบลง ซึ่งอาจนำไปสู่ยุคสิ้นสุดของความร่วมมือกันในระดับนานาชาติที่ครอบคลุม

ในขณะที่หลายประเทศก้าวไปข้างหน้าในการพัฒนากลไกความร่วมมือระดับทวิภาคีและเพิ่มความโปร่งใสในการวิจัย องค์กรอย่าง OECD ก็รวบรวมข้อมูลและแนวทางการรักษาความปลอดภัยเพื่อเป็นแหล่งข้อมูลในการพัฒนาและป้องกันความเสี่ยงจากการวิจัยที่มีความละเอียดอ่อน การทำงานร่วมกันของทุกประเทศในการสร้างสมดุลระหว่างการรักษาความปลอดภัยและการเปิดเผยข้อมูลถือเป็นหัวใจสำคัญในการยั่งยืนความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ในระดับโลก

Source : วิทยาศาสตร์สามารถเปิดกว้างและปลอดภัยได้หรือไม่? ประเทศต่างๆ ต้องเผชิญกับการรักษาความปลอดภัยด้านการวิจัยที่เข้มงวดขึ้นในขณะที่การครอบงำของจีนเติบโตขึ้น

Continue Reading

จีน

ปีหน้าในตะวันออกกลาง: อิหร่านที่อ่อนแอลงมีผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อจีน

Published

on

การพัฒนาทางยุทธศาสตร์ทำให้อิหร่านอ่อนแอลง จีนอาจปรับความสัมพันธ์ในตะวันออกกลางเน้นซาอุดีอาระเบีย-ยูเออี เพื่อลดผลกระทบต่อผลประโยชน์ของสหรัฐฯ มากขึ้น


Key Points

  • วงล้อประวัติศาสตร์ในตะวันออกกลางหมุนเร็ว อิหร่านซึ่งเคยเป็นมหาอำนาจเพิ่มขึ้นกลับสูญเสียดุลยภาพ หลังฮามาสโจมตีอิสราเอล 7 ตุลาคม 2023 และซีเรียขับไล่อัสซาดทำให้พันธมิตรของอิหร่านอ่อนแอลง อิหร่านต้องเผชิญกับความท้ายทายในการรักษาตำแหน่งในตะวันออกกลาง

  • การเปลี่ยนแปลงนี้ส่งผลให้สหรัฐอเมริกายินดีที่อิหร่านอ่อนแอลง อย่างไรก็ตาม จีนกลับมองหาโอกาสเพื่อเสริมความสัมพันธ์ในภูมิภาค จีนให้ความสำคัญกับน้ำมันและสถานะยุทธศาสตร์ของตะวันออกกลาง โดยยังคงรักษาความสัมพันธ์กับอิหร่าน

  • จีนพยายามรักษาเส้นทางปานกลางในตะวันออกกลางแม้อิหร่านอ่อนแอ โดยส่งสัญญาณความน่าเชื่อถือให้ชาติตะวันตก จีนอาจใช้อำนาจเศรษฐกิจของตนเพื่อกระตุ้นอิหร่านให้กลับสู่วิถีทางสร้างสายสัมพันธ์เพื่อป้องกันความขัดแย้งเต็มรูปแบบในภูมิภาค

วงล้อแห่งประวัติศาสตร์ในตะวันออกกลางได้เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเหตุการณ์ที่กลุ่มฮามาสโจมตีอิสราเอลในเดือนตุลาคม ปี 2023 ทำให้บทบาทของอิหร่านในฐานะมหาอำนาจในภูมิภาคนี้ได้ถดถอยลงอย่างมีนัยสำคัญ การเปลี่ยนแปลงอันนี้สร้างผลกระทบต่อความสมดุลของอำนาจในตะวันออกกลาง โดยอิหร่านเคยยืนอยู่ในฐานะผู้นำของ “แกนต่อต้าน” ซึ่งเป็นการรวมกลุ่มเพื่อคัดค้านผลประโยชน์ของอิสราเอลและสหรัฐฯ สมาชิกในกลุ่มนี้ประกอบด้วยฮามาส, ฮิซบุลเลาะห์, กองกำลังติดอาวุธชีอะห์อิรัก รวมถึงระบอบอัสซาดในซีเรีย

การโจมตีครั้งล่าสุดทำให้หลายฝ่ายในแกนนี้อ่อนแอลง การขับไล่อัสซาดในซีเรียกลายเป็นวิกฤตที่เร่งการลดทอนอิทธิพลของอิหร่านในภูมิภาค การล่มสลายของอำนาจที่ยาวนานนี้ทำให้เกิดข้อสงสัยเกี่ยวกับอนาคตของอิหร่านและการเปลี่ยนแปลงในภูมิศาสตร์การเมืองระดับภูมิภาค รวมถึงการมีแนวโน้มที่สหรัฐฯ จะมองเห็นความพ่ายแพ้ของอิหร่านในเชิงบวก ในขณะที่จีนกลับมีสถานการณ์ที่ต่างออกไปมาก เนื่องจากจีนและอิหร่านมีความสัมพันธ์เชิงยุทธศาสตร์กันอย่างยาวนาน

จีนเองก็พยายามสร้างอิทธิพลในตะวันออกกลางผ่านการขยายบทบาททางการทูตและเศรษฐกิจ โดยตระหนักถึงความสำคัญของตะวันออกกลางในฐานะแหล่งผลิตน้ำมันและสถานที่ตั้งยุทธศาสตร์ที่เชื่อมระหว่างตะวันออกและตะวันตก แม้ว่าอำนาจของอิหร่านจะถดถอย แต่จีนก็ไม่น่าจะทิ้งความสัมพันธ์นี้ไปโดยสิ้นเชิง จีนยังคงมีบทบาทในการส่งเสริมปฏิสัมพันธ์กับอิหร่านในบางระดับเพื่อรักษาผลประโยชน์ของตน

ในอนาคต การละทิ้งอิทธิพลของอิหร่านอาจผลักดันให้จีนแสวงหาความร่วมมือกับผู้เล่นหลักในตะวันออกกลางอื่นๆ เช่น ซาอุดีอาระเบียและสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ เพื่อบรรลุเป้าหมายในการเพิ่มอิทธิพลระดับภูมิภาคอย่างชัดเจน จีนต้องพิจารณาบทบาทของตนในฐานะผู้ไกล่เกลี่ยในข้อตกลงนิวเคลียร์กับอิหร่าน และผลักดันให้ตะวันออกกลางยังคงเป็นแหล่งปิโตรเลียมสำคัญของจีน

ในช่วงเวลาที่ความสัมพันธ์ระหว่างจีนและชาติตะวันตกอยู่ในระหว่างการซ่อมแซม จีนอาจมองหาโอกาสเชิงกลยุทธ์ใหม่ๆ โดยการร่วมมือในการลดความตึงเครียดในตะวันออกกลาง และแสดงให้เห็นถึงความน่าเชื่อถือในสายตาชาติตะวันตก ทั้งนี้เพื่อป้องกันไม่ให้อิหร่านพัฒนาแนวทางที่ก้าวร้าวในภูมิภาคที่มีความสำคัญทางยุทธศาสตร์ต่อเศรษฐกิจจีน ซึ่งอาจเป็นการยืดโอกาสที่จีนจะมีบทบาทเป็นผู้ชักจูงอิหร่านให้สร้างสันติภาพและความมั่นคงในภูมิภาคนี้

Source : ปีหน้าในตะวันออกกลาง: อิหร่านที่อ่อนแอลงมีผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อจีน

Continue Reading